تشخیص مقاله نوشته شده با هوش مصنوعی + روش های جلوگیری از آن

تشخیص مقاله نوشته شده با هوش مصنوعی (AI) به یکی از دغدغه‌های دانشجویان و پژوهشگران تبدیل شده است. آیا ممکن است که مقاله نوشته شده با هوش مصنوعی در فرایند داوری و قبل از چاپ شناسایی شود؟ آیا بعد از چاپ مقاله، ممکن است که مقاله نوشته شده با هوش مصنوعی، شناسایی شده و مقاله ریترکت شده و سلب اعتبار گردد؟ در نوشتن مقاله به هوش مصنوعی، چه نکاتی را باید رعایت کنم تا متهم به سرقت ادبی نشوم؟ بهترین روش طبیعی‌سازی در مقالات نوشته شده با هوش مصنوعی کدام است؟ و هزینه آن چگونه است؟

 اگر شما هم نگرانی تشخیص مقاله نوشته شده خود با هوش مصنوعی را دارید و می‌خواهید بدانید روش های انسانی‌سازی آن چگونه است، در ادامه با ما همراه باشید.

آیا استفاده از هوش مصنوعی در مقاله نویسی غیر قانونی است؟

شاید استفاده از هوش مصنوعی در نگارش مقالات علمی به خودی خود غیر قانونی نباشد، اما نحوه و میزان استفاده از آن می‌تواند مسائل اخلاقی و حقوقی را به همراه داشته باشد. بسیاری از مجلات و ناشران علمی، استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی را به‌عنوان کمکی در فرایند نگارش می‌پذیرند، اما تأکید می‌کنند که نویسندگان باید به‌صورت شفاف استفاده از این ابزارها را اعلام کنند و مسئولیت کامل محتوای مقاله را بر عهده بگیرند.

به‌عنوان مثال، برخی از نشریات بین‌المللی رویکرد سخت‌گیرانه‌ای در برابر استفاده از هوش مصنوعی اتخاذ کرده‌اند و از نویسندگان می‌خواهند که میزان استفاده از این فناوری را در مقالات خود مشخص کنند.

همچنین، در ایران، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات (ایرانداک) در حال توسعه ابزارهایی است تا مشخص شود که آیا مقالات یا محصولات علمی توسط هوش مصنوعی نوشته شده‌اند یا خیر.

در نهایت، استفاده نادرست یا پنهان از هوش مصنوعی در نگارش مقالات می‌تواند به نقض اصول اخلاقی و حتی تقلب علمی منجر شود. بنابراین، شفافیت در استفاده از این ابزارها و رعایت آخرین محدودیت ها و دستورالعمل‌های ناشران، مجلات و مؤسسات علمی ضروری است.

با توجه به گسترش سریع و بی حد و مرز نوشتن مقالات با استفاده از هوش مصنوعی، احتمال دارد، در آینده، شرایط سخت گیرانه‌تری از طرف ناشران مجلات علمی اعمال گردد.

 

موسسه رادان انگلیش ادیت، پیشرو در ارایه خدمات ویرایش مقاله، ترجمه تخصصی مقالات و متون علمی، بررسی و رفع سرقت ادبی، انسانی سازی مقاله های نوشته شده با هوش مصنوعی با تخفیف های ویژه برای دانشگاه های طرف قرارداد

 

نظر مجلات معتبر علمی و ناشران بین المللی در مورد نگارش مقاله با هوش مصنوعی چیست؟

مجلات معتبر علمی و ناشران بین‌المللی در مورد استفاده از هوش مصنوعی (AI) در نوشتن مقالات، دیدگاه‌های متفاوتی دارند که به مزایا و چالش‌های مرتبط با این فناوری بستگی دارد.

مزایا:

• افزایش کارایی در فرایند نگارش‌: هوش مصنوعی می‌تواند به نویسندگان در جمع‌آوری داده‌ها، تحلیل منابع و حتی ویرایش متون کمک کند، که منجر به تسریع در فرایند نگارش مقالات می‌شود.
• بهبود کیفیت نگارش:  ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی ممکن است تا حدودی اشتباهات گرامری و نگارشی را شناسایی و تصحیح کنند، که به ارتقای کیفیت مقالات کمک می‌کند.

چالش‌ها و نگرانی‌ها:

• اصالت و خلاقیت: مقالات علمی نیازمند خلاقیت، تحلیل عمیق و بینش انسانی هستند. استفاده بیش از حد از هوش مصنوعی ممکن است به کاهش اصالت و خلاقیت در مقالات منجر شود.
• مسائل اخلاقی:  استفاده از هوش مصنوعی در نگارش مقالات می‌تواند به مسائل اخلاقی مانند سرقت ادبی و نقض حقوق نویسندگان منجر شود.
• نیاز به بازبینی، ادیت و ویرایش انسانی: مقالات تولید شده توسط هوش مصنوعی دارای نواقص یا اشتباهاتی هستند که نیاز به بازبینی و اصلاح توسط ویراستاران انسانی دارند. بدون ادیت و ویرایش توسط ویراستاران تخصصی، سرقت ادبی این مقالات بالا بوده و احتمال ریجکت مقاله بسیار بالا است.

در نتیجه، بسیاری از مجلات و ناشران علمی استفاده از هوش مصنوعی را به عنوان یک ابزار کمکی می‌پذیرند، اما تأکید می‌کنند که نویسندگان باید نقش فعال و نظارتی در فرایند نگارش داشته باشند تا از کیفیت، اصالت و صحت مقالات اطمینان حاصل شود.

مزایای اصلی استفاده از هوش مصنوعی در نوشتن مقالات علمی چیست؟

استفاده از هوش مصنوعی در نگارش مقالات علمی می‌تواند مزیت‌های متعددی داشته باشد که ممکن است به بهبود کیفیت و کارایی فرایند تحقیق و نگارش مقاله کمک ‌کند.

1. تسریع فرایند نگارش: هوش مصنوعی می‌تواند با ارائه پیشنهادات و تکمیل خودکار جملات، سرعت نگارش مقالات را افزایش دهد.
2. بهبود کیفیت متن: ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی قادر به شناسایی و  تصحیح  برخی از اشتباهات گرامری و نگارشی هستند که به ارتقای کیفیت مقالات کمک می‌کند.
3. تحلیل و خلاصه‌سازی متون: هوش مصنوعی می‌تواند متون طولانی را تحلیل کرده و نکات کلیدی را استخراج یا خلاصه‌سازی کند که در تهیه مقالات مروری می تواند مفید باشد.
4. جمع‌آوری و مدیریت منابع: ابزارهای هوش مصنوعی می‌توانند به پژوهشگران در جست‌وجو، جمع‌آوری و سازمان‌دهی منابع علمی مرتبط کمک کنند.
5. شناسایی الگوها و روندها: با تحلیل داده‌های بزرگ، هوش مصنوعی می‌تواند الگوها و روندهای موجود در حوزه‌های پژوهشی و تحقیقاتی را شناسایی کند.
6. ترجمه متون: ابزارهای ترجمه مبتنی بر هوش مصنوعی می‌توانند متون علمی را به زبان‌های مختلف ترجمه کنند، اما کیفیت آنها برای مقالات علمی کافی نبوده و گاهی اوقات ایراد های فاحشی دارند.
7. پیش‌بینی نتایج تحقیقاتی: هوش مصنوعی می‌تواند با تحلیل داده‌های موجود، پیش‌بینی‌هایی در مورد نتایج احتمالی تحقیقات ارائه دهد.
8. بهینه‌سازی ساختار مقاله: با تحلیل مقالات موفق، هوش مصنوعی می‌تواند پیشنهاداتی برای بهبود ساختار و سازمان‌دهی مقالات ارائه دهد.
9. افزایش دسترسی به دانش: هوش مصنوعی می‌تواند به پژوهشگران کمک کند تا به‌سرعت به اطلاعات و دانش مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند.

با این حال، مهم است که پژوهشگران از هوش مصنوعی فقط به‌ عنوان یک ابزار کمکی استفاده کرده و همچنان بر صحت، اصالت و کیفیت مطالب تهیه شده با هوش مصنوعی با تردید بسیار زیاد نگاه کنند.

معایب اصلی استفاده از هوش مصنوعی در نوشتن مقالات علمی چیست؟

استفاده از هوش مصنوعی در نگارش مقالات علمی، در کنار مزایای خود، معایبی نیز دارد که می‌تواند چالش‌های فراوانی برای پژوهشگران ایجاد کند، اعتبار علمی آنها را زیر سوال برده و سبب ریجکت مقالات آنها شود.

1. ریسک انتشار اطلاعات نادرست یا نامعتبر: مدل‌های هوش مصنوعی ممکن است اطلاعات نادرست یا غیر مستند تولید کنند که صحت علمی مقاله را به خطر بیندازد.
2. مشکلات مربوط به مالکیت فکری و سرقت ادبی: محتواهای تولید شده توسط هوش مصنوعی ممکن است شامل اطلاعاتی باشند که بدون ذکر منبع از داده‌های قبلی استخراج شده‌اند.
3. عدم توانایی در درک پیچیدگی‌های علمی و فلسفی: مقالات علمی نیاز به تحلیل‌های عمیق و استدلال منطقی دارند که هوش مصنوعی در ارائه آن‌ها محدودیت دارد.
4. ضعف در استناد به منابع معتبر: بسیاری از ابزارهای هوش مصنوعی منابع دقیقی برای داده‌های ارائه‌شده ارائه نمی‌دهند، که می‌تواند به مشکلات علمی و اخلاقی منجر شود.
5. عدم توانایی در تجزیه‌ و تحلیل انتقادی: تفکر انتقادی و بررسی دقیق داده‌ها یک مهارت انسانی است که هوش مصنوعی هنوز قادر به اجرای آن به‌صورت کامل نیست.
6. تأثیر منفی بر مهارت‌های پژوهشی و نگارشی محققان: وابستگی بیش از حد به هوش مصنوعی ممکن است توانایی‌های پژوهشی و نگارشی دانشمندان را کاهش دهد.
7. عدم توانایی در درک زمینه و هدف تحقیق: هوش مصنوعی نمی‌تواند به‌خوبی زمینه پژوهش و هدف کلی مقاله را درک کرده و متناسب با آن محتوا تولید کند.
8. ریسک‌های امنیتی و حریم خصوصی: استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی ممکن است اطلاعات حساس پژوهشی را نشر دهد و امنیت داده‌ها را به خطر می‌اندازد. حریم خصوصی افراد را تهدید کرده و اخلاق پژوهش را رعایت نکند.

با در نظر گرفتن این معایب، استفاده از هوش مصنوعی در نگارش مقالات علمی باید حداکثر به‌عنوان یک ابزار کمکی در کنار نظارت و کنترل انسانی انجام شود تا کیفیت و اعتبار پژوهش‌ها حفظ شود.

چگونه مجلات متوجه می شوند که در نگارش مقاله، از هوش مصنوعی استفاده کرده ام؟

مجلات علمی از روش‌های مختلفی برای تشخیص استفاده از هوش مصنوعی در نگارش مقالات استفاده می‌کنند. برخی از مهم‌ترین روش‌ها عبارت‌اند از:

استفاده از ابزارهای تشخیص متن هوش مصنوعی

برخی از مجلات از ابزارهای تشخیصی مانند GPTZero, Turnitin, iThenticate, Copyleaks و Originality.ai استفاده می‌کنند که برای شناسایی متن‌های تولیدشده توسط هوش مصنوعی طراحی شده‌اند. این ابزارها ویژگی‌هایی مانند یکنواختی جملات، پیچیدگی دستوری، و احتمال تولید ماشینی را بررسی می‌کنند.

بررسی سبک نوشتاری و انسجام متن

ویراستاران و داوران مجله معمولاً با سبک نگارش علمی آشنا هستند. اگر مقاله‌ای دارای جملات بیش از حد روان، یکنواخت، یا فاقد عمق علمی باشد، احتمال شک به استفاده از هوش مصنوعی بیشتر می‌شود.

بررسی ارجاعات و منابع

هوش مصنوعی گاهی منابع و ارجاعات ساختگی یا نامعتبر ارائه می‌دهد. مجلات این موارد را با بررسی دقیق منابع شناسایی می‌کنند.

درخواست از نویسندگان برای ارسال پیش‌نویس‌های قبلی

برخی مجلات ممکن است از نویسندگان بخواهند که نسخه‌های قبلی مقاله یا یادداشت‌های تحقیقاتی خود را ارائه دهند تا اطمینان حاصل شود که متن واقعاً توسط نویسنده نوشته شده است.

پرسش سوالات تخصصی از نویسندگان

در برخی موارد، داوران ممکن است از نویسنده بخواهند درباره بخش‌های خاص مقاله توضیح دهد. اگر نویسنده نتواند به‌خوبی از محتوای مقاله دفاع کند، احتمال رد شدن آن افزایش می‌یابد.

راهکاری کاربردی برای جلوگیری از تشخیص استفاده از هوش مصنوعی در مقاله نویسی کدام است؟

اگر در نگارش مقاله از هوش مصنوعی استفاده کرده‌اید و نگران تشخیص آن توسط مجله هستید، چندین روش برای اصلاح و انسانی کردن مقاله وجود دارد.

بازنویسی متن با سبک شخصی خودتان

متن را جمله‌ به ‌جمله بازخوانی کنید و آن را به سبک نوشتاری خودتان تغییر دهید. در بازنویسی، از جملات متنوع  و واژگان تخصصی رشته خود استفاده کنید و از کلی گویی بپرهیزید.

ارجاعات و منابع را بررسی و اصلاح کنیدّ

هوش مصنوعی گاهی منابع ساختگی یا نادرست تولید می‌کند. برای حل این مشکل، همه منابع را از مقالات معتبر بررسی کنید و مطمئن شوید که واقعی و صحیح هستند. اگر منبعی وجود ندارد، آن را حذف کنید و یک مرجع واقعی جایگزین کنید.

استفاده از ابزارهای بازنویسی و اصلاح متن

• پس از ویرایش دستی، می‌توانید از ابزارهای بازنویسی ، یا ابزارهای پارافریز استفاده کنید.
• این ابزارها کمک می‌کنند متن از سبک ماشینی خارج شود و طبیعی‌تر به نظر برسد.
• سعی کنید متن را فقط با این ابزارها تغییر ندهید، بلکه خودتان هم آن را اصلاح کنید.

بررسی انسجام و منطق علمی مقاله

• اطمینان حاصل کنید که مقاله دارای تحلیل و استدلال علمی باشد، زیرا هوش مصنوعی معمولاً فقط توضیح می‌دهد و تحلیل عمیق ندارد.
•  بخش نتیجه‌گیری را با استدلال‌های خودتان بنویسید و از نتیجه‌گیری‌های کلی و تکراری اجتناب کنید.

تست مقاله با ابزارهای تشخیص هوش مصنوعی

قبل از ارسال مقاله، از ابزارهای تشخیص هوش مصنوعی برای تشخیص درصد استفاده از هوش مصنوعی در نوشتن مقاله استفاده کنید. برای این کار، ابزارهای رایگان و همچنین ابزارهای غیر رایگان وجود دارد. ابزارهای رایگان کیفیت خوبی نداشته و مجلات و ناشران معتبر، نتایج این ابزارها را قبول ندارند. مجلات معتبر از ترنیتین (Turnitin)  و آیتنتیکیت (iThenticate) برای تعیین درصد استفاده از هوش مصنوعی در نگارش متن و مقاله استفاده می‌کنند. پیشنهاد می‌شود، برای اطمینان از کیفیت، شما هم از همین ابزارها استفاده کنید. البته هزینه بررسی و تعیین درصد استفاده از هوش مصنوعی، زیاد نبوده و در مدت فقط یک ساعت در موسسه رادان انگلیش ادیت انجام می‌شود.

پذیرش مسئولیت و شفاف‌سازی در صورت لزوم

سیاست های چاپ مقاله در مجله را بررسی کنید. اگر مجله‌ای سیاست خاصی درباره استفاده از هوش مصنوعی در نوشتن مقاله دارد، حتما آن را رعایت کنید. بررسی کنید که آیا امکان اعلام استفاده از هوش مصنوعی در بخشی از مقاله، همانند بخش روش‌شناسی وجود دارد یا نه؟ برخی مجلات اجازه می‌دهند که نویسنده از ابزارهای هوش مصنوعی به عنوان کمک در نگارش استفاده کند، به شرطی که صریحاً اعلام شود. برخی دیگر به هیچ عنوان اجازه، استفاده از هوش مصنوعی را نمی‌دهند.

سخن پایانی

تشخیص مقاله نوشته شده با هوش مصنوعی و تعیین درصد آن، برای مجلات علمی با استفاده از ترنیتین (Turnitin) و آیتنتیکیت (iThenticate)، بسیار آسان است. بسیاری از مجلات اجازه استفاده از هوش مصنوعی را در نگارش مقاله را نمی دهند و در صورت تشخیص حتی بعد از چاپ، مقاله را ریترکت و یا سلب اعتبار می‌کنند. بنابراین توصیه می‌شود که اگر به هر دلیل، حتی اگر بخشی از مقاله خود را با کمک هوش مصنوعی نوشته اید، قبل از ارسال مقاله به مجله، اول گزارش درصد استفاده از هوش مصنوعی را گرفته و پس از برطرف کردن اشکالات، به مجله ارسال کنید. ما در موسسه رادان انگلیش ادیت، آماده ارائه گزارش درصد استفاده از هوش مصنوعی هستیم و همچنین برای انسانی‌سازی مقاله در حداقل زمان و با قیمت‌های بسیار منصفانه خدمت‌رسان شما عزیزانیم.

موسسه رادان انگلیش ادیت، پیشرو در ارایه خدمات ویرایش مقاله، ترجمه تخصصی مقالات و متون علمی، بررسی و رفع سرقت ادبی، انسانی سازی مقاله های نوشته شده با هوش مصنوعی با تخفیف های ویژه برای دانشگاه های طرف قرارداد